Waarom leven met de seizoenen?

Lente, zomer, herfst en winter. De vier seizoenen in een jaar. Ieder met een eigen karakter, kleur, tempo en ritme. En binnen ieder seizoen volgen de maanden, op hun beurt, elkaar in hun eigen ritme op. Samen vormen zij een natuurlijke cyclus die continu autonoom door beweegt. De eigenheid van ieder seizoen en de verschillen tussen de seizoenen, zijn heel concreet waar te nemen in de natuur. Je kunt de natuur zien transformeren; niet per dag misschien, maar wel per week of per twee weken. Deze transformatie is een continu proces van verandering, waarbij elke fase cruciaal is om de daadwerkelijk transformatie te doorgaan. Dit geldt voor de seizoenen, net zoals dit geldt voor het transformatieproces van mensen. In deze blog neem ik, Esther Luna, je mee in de natuurlijke cyclische beweging van transformatie en hoe het je in verbinding brengt met jezelf. 

"Transformatie is een natuurlijke beweging"

Hou je meer van luisteren?

Dan is de oude onderstaande Ground Yourself podcast-aflevering over wellicht iets voor jou:

Natuurlijke cycli 

Veel mensen kijken naar de wereld om zich heen als iets dat buiten zichzelf ligt. Dat wat om hen heen gebeurt, heeft geen invloed op hen en visa versa. Zo zijn mensen ook geneigd te kijken naar de natuur. We zijn geneigd de seizoenen en de wisselingen van de seizoenen te zien als iets dat buiten ons plaatsvindt, waarmee we onszelf buiten de cyclische beleving van de seizoenen plaatsen.  

Daar het denken in onze Westerse maatschappij centraal staat en we voornamelijk gericht zijn op expansie en groei, lijkt het alsof het alleen nog maar lente en zomer mag zijn. We zijn het hele jaar zo gefocust op ‘beter, groter, meer en sneller’. Als het dan even minder gaat, wordt het vaak gezien als een inzinking of tegenslag. Het lijkt alsof perioden, waarin geen naar buiten gerichte groei plaatsvindt, zoals in de herfst en winter, er niet mogen zijn.  

Vanuit de natuurgeneeskunde kijken we niet alleen naar de mens zelf, maar ook naar de wereld om hem heen. Alles is met elkaar verbonden en heeft invloed op elkaar. Zowel binnen in jezelf als de wereld daar buiten; tussen je binnenwereld en buitenwereld. De wereld om ons heen is een spiegel van onze binnenwereld. Zo kan je de uitputting van de aarde als spiegel zien van hoe wij mensen onszelf uitputten. Denk aan de hoge aantallen mensen met burn-out en ziekten die we momenteel in de Westerse samenleving zien. Wij mensen zijn een onderdeel van de natuur. Net als de bomen, planten, dieren, etc. hebben we allemaal een rol in het grotere geheel. Zoals wij met onze buitenwereld omgaan, zo gaan we ook met onze binnenwereld om en visa versa. 

“Zo buiten, zo binnen. Zo binnen, zo buiten.”

In de natuur is er altijd een oneindige groei gaande. Alleen niet zoals wij mensen dit zien en doen, namelijk door alleen naar buiten gericht te zijn. In de natuur zijn er perioden van terugtrekking en van verstilling, die nodig zijn om tot verdere ontwikkeling te komen. Voortdurende expansie leidt tot uitholling en tot stagnatie, tot implosie en fragmentatie. Een verschijnsel dat overal in onze maatschappij terug te zien is en we ‘het hebben van een burn-out’ noemen. We zijn de verbinding met de natuur, haar natuurlijke kwaliteiten en de natuurlijke cycli van het leven kwijt geraakt; en daarmee ook het natuurlijk ritme en de verbinding met onszelf. Door je opnieuw te verbinden met de afwisseling van de seizoenen, geef je jezelf een organisch ritme als leidraad. Een leidraad om weer in contact te komen met jouw natuurlijke ritme, dat verbonden is met het grotere geheel van de wereld. 

De energieën van de seizoen 

De westerse seizoensindeling komt voort uit de astronomische benadering. Hierbij wordt gekeken naar de stand van de zon ten opzichte van de aarde. Vanuit deze benadering beginnen de lente en zomer vanaf het moment dat de zon boven de evenaar komt en de herfst en winter treden aan zodra de zon weer onder de evenaar zakt. 

Wanneer we vanuit energetisch oogpunt kijken naar de seizoenen, komen we op een iets andere indeling uit. Hierbij wordt uitgegaan van het yin-yang principe, wat uit de I Tjing komt, ook wel het Boek der Veranderingen genoemd, wat een stroming uit het taoïsme is. Binnen de I Tjing zijn Yin en Yang tegengestelde, maar elkaar aanvullende en samenwerkende energieën. Yang staat voor het mannelijke principe, wat wordt gezien als de lichte, warme, beweeglijke en doelgerichte kant. Yin staat voor het vrouwelijke principe, wat wordt gezien als de donkere, koude, vasthoudende en ontvankelijke kant. 

De langste dag van het jaar is de dag met het meeste licht en wordt ook wel verbonden met het moment dat de Yang energie op zijn hoogtepunt is. Dit is het moment om naar buiten gericht te zijn, jezelf te laten zien, in de actie te zijn. Dit moment valt in de tweede helft juni. De kortste dag van het jaar, vlak voor Kerst, is de dag met het minste licht en dus voor het grootste deel van de tijd donkerte en wordt vanuit daar verbonden met de Yin energie, die dan op haar hoogtepunt is. De energie is rustiger en meer naar binnen gericht. Dit is het moment om zelf ook naar binnen te keren, te voelen, bezig te zijn met wat er in je speelt. Hierbij wordt de langste dag van het jaar als het hoogtepunt in plaats van de start van de zomer gezien en de kortste dag van het jaar als het hoogtepunt in plaats van de start van de winter. Het hoogtepunt van de lente valt in het midden tussen de winter en de zomer, waarbij de Yang energie zodanig is toegenomen dat de Yang en Yin energie gelijk aan elkaar zijn. En voor het hoogtepunt van de herfst geldt hetzelfde, maar dan in de periode van de zomer richting de winter. De Yang energie is dan weer afgenomen tot het punt dat de Yin en Yang energie weer gelijk aan elkaar zijn. Zo heeft ieder seizoen een eigen energie en daarmee een eigen doel in deze cyclus van continue transformatie en vernieuwing. 

Winter 

Lente 

Zomer

Herfst 

"We genieten van de schoonheid van de vlinder, maar geven zelden toe welke transformatie hij heeft ondergaan om die schoonheid te bereiken."
- Maya Angelou

Leven met natuurlijke cycli 

Vanuit het perspectief dat alles met elkaar verbonden is en de buitenwereld een spiegel is van jouw binnenwereld, nodig ik je uit om bij jezelf te ervaren wat het verbinden met de energieën van de seizoenen met je doet. Hoor je jezelf regelmatig zeggen dat je graag zou willen dat het altijd zomer is? Of heb je dat juist bij de winter? Zo ja, dan is het interessant om bij jezelf te onderzoeken waarom je het tegenovergestelde seizoen als minder prettig ervaart. Vind je het bijvoorbeeld lastig om in de winter de rust toe te laten? Om te zijn met dat wat in jouw binnenwereld om aandacht vraagt? Of vind je het bijvoorbeeld lastig om in de zomer jezelf zichtbaar te maken? Durf je jezelf met alles wat je bent op dat moment in het licht te zetten? 

Op kleinere schaal is dit proces van transformatie ook zichtbaar in de menstruatiecyclus van vrouwen. Zo is de menstruatiefase verbonden met de winterenergie, de pre-ovulatiefase met de energie van de lente, de ovulatiefase met de zomerenergie en de pre-menstruatiefase met de herfstenergie. Veel vrouwen ervaren de menstruatiecyclus als een last en leven tegen de natuurlijke energie van deze cyclus is. Onder andere door te veel in de zomerenergie te leven en geen ruimte te geven aan de winterenergie kunnen vrouwen allerlei fysieke klachten ervaren: PMS, buikkrampen, moeheid, hoofdpijn, rugpijn en meer. Door te verbinden met de natuurlijke energie van deze cyclus en je activiteiten in het leven hierop aan te passen, kunnen de klachten afnemen en kom je meer in verbinding met je eigen natuurlijke ritme en energie. 

Ook kunnen de natuurlijke cycli je inzicht geven waar je bent in jouw proces. Bijvoorbeeld: je hebt een lange relatie gehad, maar deze is nu over. Het is dan heel natuurlijk dat je naar binnen keert. Via de herfstenergie reflecteer je op wat er gebeurd is, oogst je wat je uit de periode van deze relatie kan oogsten, reflecteer je welke lessen je kan leren en beweeg je vervolgens richting de winterenergie. Een periode van naar binnen gericht zijn, voelen en interne vernieuwing. Wanneer je er weer aan toe bent richting de energie van de lente te bewegen en langzaamaan je energie weer naar buiten te richten, kan je gaan aftasten hoe de hernieuwde jij en de buitenwereld op elkaar reageren in alle voorzichtigheid en kwetsbaarheid. De ene keer stoot je weer je hoofd en keer je weer wat meer naar binnen, de andere keer blijf je staan en voel je je sterker worden terwijl je de verbinding met andere mensen aangaat. En wanneer je je weer goed voelt en stevig geworteld bent, beweeg je richting de zomerenergie. Je laat jezelf zien en gaat wellicht weer op date of een nieuwe relatie aan. De verschillende seizoenen hoeven echter niet allemaal even lang te duren. Zo kan het voorkomen dat iemand jaren in zijn of haar winterenergie zit en maar een paar maanden in de lente en zomer. Dit proces is per persoon en situatie verschillend. Maar alle fases zijn belangrijk om een transformatie door te gaan. 

Naast de cycli van de seizoenen en menstruatie zijn er nog vele andere natuurlijk cycli. Denk bijvoorbeeld aan de maancyclus en de orgaancyclus. Ook als we niet bewust leven met deze cycli en ze met onze leefstijl tegenwerken, de natuurlijke cycli bewegen op autonome wijze door. Echter door bewust met de cycli van de natuur te verbinden en er naar te gaan leven, ondersteun je je eigen energieflow vrij te laten stromen. Niet meer tegen de stroom in, maar met de natuurlijke stroom van continue transformatie en vernieuwing mee. Leven volgens de natuurlijke cycli helpt je terug te keren naar jouw essentie. Het laat je verbinden met jezelf, jouw eigen ritme en het grotere geheel. Een holistisch geheel dat naadloos in elkaar past en met elkaar verbonden is.  

Liefs,

Esther Luna

♡♡♡